Απλά πίστεψε...

Όλοι μας θέλουμε κάτι πολύ στην ζωή μας, είτε κάτι μικρό είτε κάτι μεγάλο θέλουμε να το έχουμε, να το κάνουμε ή να το πραγματοποιήσουμε, αρκεί να πιστέψουμε σε εμας, στις ικανότητες μας και απλά να το πιστέψουμε ότι μπορεί να γίνει! Ότι θέλεις κάτι πολύ γίνεται, αν δεν γίνει σημαίνει δεν το ήθελες αρκετά...

Πέρσυ το καλοκαίρι, σαν σήμερα έκανα το πρώτο μου μάθημα οδήγησης. Εντάξει κανένας δεν γεννήθηκε και να τα ξέρει και να είναι τέλειος σε όλα, έτσι δεν είναι; Εγώ ας πούμε δεν είχα ιδέα από αυτοκίνητο, αλλά το έπαιρνα το αυτοκίνητο του παππού και έκανα βόλτες, όχι κάπου μακριά στο χωριό μου εννοείται, αλλά η διαφορά ήταν ότι αυτό ήταν αυτόματο, ενώ εγώ επειδή είμαι μαζοχίστρια (ναι που να μην ήμουνα) επέλεξα να βγάλω δίπλομα οδήγησης με ταχύτητες για 3 λόγους και μόνο:

• Ο μπαμπάς μου, μου έλεγε 'Όχι με ταχύτητες θα κοπείς, βγάλε με αυτόματο...'
• Γιατί όλοι μου έλεγαν ότι θα κοπώ με την πρώτη αν βγάλω με ταχυτητες...και γενικά θα με εκοβαν με την πρώτη, έτσι μ έλεγαν
• Και γιατί ήθελα να αποδείξω σε όλους ότι μπορώ και με ταχύτητες και πως θα περνούσα με την πρώτη το test...αλλά πιο πολύ στον εαυτό μου ήθελα να αποδείξω ότι όταν κάτι το θέλεις γίνεται, απλά πρέπει να πιστευεις σε εσένα..

Έκανα συνολικά 70, 80 μαθήματα (ναι μην γελάτε), αλήθεια δεν θυμάμαι... Όλοι με κοροϊδευαν που έκανα τόσα πολλά, αλλά δεν έδινα σημασία σε κάνενα. Γιατί εμένα ο στόχος μου ήταν να περάσω με την πρώτη να βάλω σε όλους γυαλιά!! 

Τέλοσπάντων, έρχεται η ημέρα του τεστ μου...για κάποιον λόγο δεν είχα καθόλου μα καθόλου άγχος. Λέω στον εαυτό μου ότι είναι να γίνει θα γίνει τελος, δεν υπάρχει κάτι άλλο...τα είχα μάθει όλα, δεξια πισινή, αριστερή πισινη, 3 point, στα φώτα προταιρεότητες, το παρκινγ που με δυσκόλευε αλλά το κάταφερα, τα πάντα τα έμαθα...απλά έπρεπε να τα εφαρμόσω την ώρα που έπρεπε! 

Φτάνω στο τέλος της εξέτασης και μου λέει 'Πάρκαρε το εδώ και έλα μέσα'. Παναγία μου, εκεί μου κοπήκανε τα πόδια...Πάω μέσα είχε και άλλα παιδιά μου έκλείσαν το μάτι και λέω μέσα μου 'Ο Θεός βοηθός'. Κάθομαι και με ρωτάει 'Οδηγησες καλά;' Χριστέ και Παναγία μου τι ερώτηση είναι αυτή σκέφτηκα ότι είναι παγίδα και του λέω 'Εσείς να μου πείτε, εγώ νομίζω καλά τα πήγα'. Και μου λέει 'Μπράβο! Πολύ καλά τα πήγες και δεν το περίμενα, έτσι όπως σε είδα στην αρχή!' Εκείνη την ώρα, δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένοιωσα, χαρά, δικαιώση, έκλαιγα από την χαρά μου, του είπα χίλια ευχαριστώ, και υποσχέθηκα ότι θα οδηγώ πάντα έτσι!

Αυτός ήταν ένας μικρός στόχος που είχα μέσα σε άλλους πολύ μεγάλους που έβαλα και σιγά σιγά πραγματοποιούνται... Τίποτε δεν μπορεί να γίνει,το ξαναλέω, άν δεν το πιστέψεις και αν δεν τον γράψεις κάτω για σένα να το βλέπεις και να το διαβάζεις και να θυμάσαι τι υποεχέθηκες στον εαυτό σου...Αυτό ήταν ένα παράδειγμα που σας είπα πιο πάνω, κανένας δεν πίστευε σε εμένα και στις ικανότητες μου, ακόμα και ο μπαμπάς μου! Τον μόνο σύμμαχο που είχα ήταν τον εαυτό μου...και αυτό κάνω πάντα πιστεύω σε εμένα, στις ικανότητες μου, στα όνειρα μου και στουσ στόχους μου...γιατί σε αυτά είμαι εγώ, ανήκω εγώ και μου ανήκουν...εγώ τα έθεσα και εγώ πρέπει να πιστεύω σε εμένα, και όχι να περιμένω από άλλους! 

Στα όνειρα και στους στόχους σου ανήκεις μόνο έσυ, δε χωράει κανένας άλλος...μην αφήνεις κανένα να σου λέει ότι δεν μπορείς και να βρεις εναλλακτική λύση...ΌΧΙ μην το επιτρέψεις ποτέ αυτό! Δείξε σε όλους ότι μπορείς και έχεις την δύναμη να το καταφέρεις, ακόμα και αν είσαι στον δύσκολο δρόμο και έχει και ευκόλοτερο δρόμο για να γίνει... αν θέλεις κάτι πολύ γίνεται, ΑΡΚΕΙ να το πιστεύεις εσύ ο ίδιος!!! 

Ότι στοχεύεις να το πιστεύεις, και να το ζεις σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί αυτό είναι το ωραίο το ταξίδι μέχρι να πραγματοποιηθεί...