Έχω πολύ καιρό να γράψω κάτι, αλλά έχω πολύ καιρό που θέλω να γράψω το συγκεκρίμενο θέμα.
Ζήλεια...τι είναι λοιπόν η ζήλεια; Κάποιοι λένε ότι έχει δύο έννοιες, καλή και κακή...Πιστεύεις ότι το συναισθημα αυτό έχει καλή έννοια; Εγώ ΟΧΙ...για μένα ζήλεια = κακία! Απλά υπάρχει η αθώα ζήλεια...
Έχω νοιώσει πολλές φορές το συναίσθημα της ζήλειας. Όταν ήμουν μικρή για παράδειγμα ένιωσα να ζηλεύω τον μικρό μου και μεγάλο μου αδερφό ή τον ξάδερφό μου για διάφορα πράγματα, που τώρα που τα σκέφτομαι είναι βλακείες...αλλά βλεπεις ήταν αθώα ζήλεια...δεν ζήλευα για να κάνω κακό σε αυτούς απλά σαν μικρό κορίτσι που ήμουν ήθελα και εγώ λίγο παραπάνω προσοχή από την μαμά μου, ή ήθελα και εγώ το συγκεκριμένο παιχνίδι...Μεγαλώνοντας όμως δεν υπάρχει αθώα ζήλεια...υπάρχει κακία γι αυτούς που αγαπάς, για κάποιους που επέτυχαν στην ζωή τους ή για τον όποιονδηποτε... Έχω νοιώσει και αυτή την ζήλεια, γιατί κανένας άνθρωπος δεν ζηλεύει, όλοι ζηλεύουμε, δυστυχώς. Έχω ζηλέψει αρκετές φίλες μου και έλεγα ''Γιατί αυτές να είναι αδύνατες όμορφες, να έχουν αγόρια και εγω όχι;'', αν και αυτή η ζήλεια μπορεί να λέγεται και παράπονο, ή έχω ζηλέψει τον φίλο μου...αλλά ποτέ δεν το έδειξα στον άλλον...Ποτέ όμως δεν έχω ζηλέψει υπερβολικά κάποιον, γιατί κάπου εκεί το χάνεις το παιχνίδι..Η ζήλεια είναι φυσιολογική όταν δεν είναι υπερβολική, όταν γίνει υπερβολική τότε η φαντασία χτυπά κόκκινο και υποφέρεις, όχι από την ζήλεια που νιώθεις αλλά από την φαντασία και τις ιδεές που σου μπαίνουν στο μυαλό για τον άλλον...
Επίσης έχω νοιώσει το συναίσθημα να με ζηλεύουν...Και τώρα δεν ξέρω πιο είναι το χειρότερο, να πιάσεις τον εαυτό σου να ζηλέυει ή να αισθάνεσαι την ζήλεια που νιώθει ο άλλος για σενα... και τα δύο είναι βασανιστικά αλλά το δεύτερο νομίζω σε πνίγει ειδικά όταν είναι υπερβολική ζήλεια. Έχω αισθανθεί ζήλεια από τον καιρό που έχω αλλάξει την εμφάνιση μου, από ανθρώπους που πίστευα ότι χάρηκαν με αυτή την αλλάγη, από ανθρώπους που ίσως να νόμιζα ότι συνέβαλαν σε αυτή την αλλάγή...αυτό που κάνω όμως είναι να μην δίνω σημασία...για να με ζηλεύουν σημάινει ότι τους εμπνέω είτε θετικά είτε αρνητικά. Έχω αισθανθεί και υπερβολική ζήλεια που η συγκεκρίμενη απλά σε πνίγει, δεν θέλεις να κάνεις τίποτε για να μην ζηλευει ο άλλος, ίσως να αλλάξεις τις συνήθειες σου για να σταματήσεις να πνίγεσαι από όλο αυτό, από την φαντασία και τις ιδεές του άλλου...Αυτό όμως είναι λάθος, αν σε αγαπά ο άλλος δεν σε ζηλεύει τόσο ώστε να αλλάξεις τις συνήθειές σου, τους φίλους σου και γενικά ότι είσαι εσύ...εμπιστοσύνη χρειάζεται!
Τελικά η ζήλεια είναι ένα άσχημο συναίσθημα που μπορείς να νιώσεις για κάποιον ή να το εισπράξεις από κάποιον και δυστυχως το νιώθουμε όλοι μας...! Απλά ή προσπαθείς να το σταματήσεις ή το βλέπεις σαν θετικό για να αλλάξεις τον εαυτό σου...ποτέ όμως μην ασχοληθείς γιατί θα γίνει υπερβολικό συναίσθημα, θα χάσεις το παιχνίδι και με αυτό χάνεις αγαπημένα σου πρόσωπα. Και αν νιώσεις να σε ζηλεύουν, απλά δες το σαν μια έμπνευση...αν σε ζηλεύουν υπερβολικά, απλά φεύγεις γιατί πολύ απλά έτσι έισαι και δεν θα δώσεις εξηγησεις και δεν θα αλλάξεις για κάνενα και για καμία φαντασία...
Και να θυμάσαι λοιπόν ότι η ζήλεια είναι ένα κακό συναίσθημα και να το αποφεύγεις όσο πιο πολύ μπορείς...
“Man allowed by God to do good and evil. That's why some of angels feel so jealous.”
― Toba Beta
