Καλά Χριστούγεννα...

Αγαπημένο μου μπλοκάκι,


Σημερα είναι Χριστούγεννα!!! Ημέρα γιορτής και χαράς. Μια ημέρα που την περνάς με την οικογένεια και τους φίλους και όσους αγαπάς. Ημέρα που τρως όλα τα καλά και σε φαγητό και σε γλυκά...μια ημέρα που μετά το καλοκαίρι όλοι την περιμένουμε...


Φέτος όμως θα είναι τά πρώτα μου Χριστούγεννα που θα τα περάσω μακριά από την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τα πρώτα Χριστούγεννα που θα τα περάσω ''μόνη μου'' ! Αλλιώς τα προγραμμάτισα και αλλιώς μου ήρθαν. Όταν προγραμματίζεις κάτι είναι φυσικά να σκέφτεσαι και αυτούς που ίσως να τους αφορά...Εγώ λοιπόν έκανα το πρόγραμμα μου χωρίς να γνωρίζω οι άλλοι τι πραγματικά θέλουν να κάνουν σήμερα...Και γι' αυτό το λόγο σήμερα είμαι ''μόνη μου''... Όταν μου ανακοίνωσαν ότι τελικά θα πάνε Κύπρο για Χριστούγεννα και πως δεν θα έμεναν Αγγλία δεν μπορείτε να φανταστείτε πως ένοιωσα...λύπη,θυμό, οργή, ηλήθια, το αίσθημα που πιστεύεις ότι δεν σε νοιάζονται, απογόητευση και στο τέλος κλάματα πολλά κλάματα γιατί ποτέ δεν έχω περάσει μόνη μου αυτό το γεγονός, γιατί ένοιωσα ότι δεν με σκέφτονται, πως το έκανε η ψυχή τους να με αφήσουν μόνη μου, ότι θα μπορούσα να πάω και εγώ αν μου το έλεγαν νωρίτερα να κάνω αλλιώς το προγραμμα μου, αλλά όταν τελικά τους έχεις όλους στο μυαλό σου όταν προγραμμάτιζεις κάτι και δεν έιναι και αυτό που θέλεις στην ουσία να κάνεις, και σου την φέρνουν, νιώθεις πολύ μεγάλος βλάκας, γιατί δεν σκέφτηκες μόνο τον εαυτό σου, αλλά και τους άλλους...


...Όπως και να έχουν τα πράγματα, Χριστούγεννα και μόνος δεν πάνε μαζί...Ή έτσι έχουμε μάθει τελικά;; Οικογενειακές γιορτες, όλο το σόι μαζεμένο παίζουν χαρτιά, τρώνε, λένε αστεία...είναι ωραίες στιγμές...Εγώ είμαι πολύ δεμένη με τους γονείς μου, ποτέ δεν φαντάστηκα να κάνω Χριστούγεννα μακριά τους, ποτε! Αλλά να που δεν πρέπει να λέμε ''ποτε...''

...Παρόλαυτά που ένιωσα εκείνη την στιγμή... Όσο μόνη και να είμαι ή καλύτερα αισθάνομαι, πέρασαν από μπροστά μου για πρώτη φορά ομάδες ανθρώπων που πραγματικά είναι μόνοι τους... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί, μέχρι που 'ήρθα ' στην θέση τους. Εγώ μπορεί να είμαι ''μόνη μου'' αλλά έχω γονείς που με αγαπουν, μιλάμε κάθε μέρα, έχω φίλους έχω κάποιον που θα νοιάζεται για μένα...Ποτέ όμως δεν είχα σκεφτεί τα παιδάκια που είναι σε ύδριμα και κάνουν Χριστούγεννα εκεί, θα μου πεις οι νοσοκόμες είναι καλές και νοιάζονται, αλλά δεν είναι το ιδιο τους λείπει η οικογένεια και ονειρεύονται μια οικογενειακή στιγμή, ποτέ δεν σκέφτηκα ανθρώπους που κάνουν Χριστούγεννα σε νοσοκομείο, πάλι θα μου πεις έχουν την οικογένεια τους προσεύχονται για αυτους αλλά αυτός ο άρρωστος δεν θα ήθελε να ήταν σε ένα τραπέζι να τρώει με τα αγαπημένα του πρόσωπα; Οι φυλακισμένοι; Αυτοί και αν δεν νοιώθουν μόνοι τους, ότι και να έχουν κάνει για τον όποιονδηποτε λόγο που είναι στην φυλακή,και αυτοί θα ήθελαν να είναι κάπου που να νιώθουν αγάπη. Ποτέ δεν σκέφτηκα τους άστεγους, οι υπόλοιπες ομάδες που είπα μπορούν να έχουν ένα ζεστο φαγητό, οι άστεγοι όμως; Δεν έχουν, πόσο μόνοι να νιώθουν, να μην αισθάνονται αγάπη αλλά μόνο περιφρόνηση και ίχτο από εμάς...Εγώ όμως όλα αυτά τα χρόνια είχα οικογένεια, είχα όμορφες στιγμές, είχα φαγητό, είχα κάτι να κάνω ένιωσα αγάπη, ζεστασιά όμορφα Χριστούγεννα...Και φέτος απλώς έτυχε, όλοι αυτοί όμως ίσως είναι κάθε χρόνο μόνοι τους...

Ένιωσα πολύ άσχημα που είχα δει μόνο τον εαυτό μου στην αρχή...έλεγα 'Μα καλά δεν νοιάζονται θα με αφήσουν Χριστούγεννα ημέρα μόνη μου;; Τουλάχιστο για μένα, αφού ξέρουν πόσο πιεσμένη είμαι...' έτσι έλεγα και εννοείτε πως έκλεγα!!...Στην ουσία είδα μόνο τον εαυτό μου, φέρθηκα εγωιστηκά, όμως ποτέ δεν τους το είπα, ίσως και ακόμα να το νιώθω αλλά είναι εγωιστικό γιατί αυτοί ήθελαν να κάνουν Χριστούγεννα οικογενειακά κάπου που νιώθουν αγάπη και όχι μόνοι τους σε μια άλλη χώρα...Ίσως και αυτοί να φέρθηκαν εγωιστηκά...Αλλά εγώ ένιωσα μεγάλη ντροπή και αμέσως ζήτησα συγγνώμη για την σκέψη μου...

Αλλά επειδή είμαι και θετικός άνθρωπος, όλο αυτό που είμαι μόνη μου, μου έμαθε κάτι...πόσο πολύ αγαπώ τους γονείς μου, την οικογένεια μου, όλες τις οικογενειακές στιγμές που τις περνάς κάθε χρόνο τις ίδιες, όταν λείψεις για μια φορά καταλαβαίνεις ότι τίποτε δεν είναι ίδιο τελικά και τίποτε δεν είναι δεδομένο, ειδικά οι γονείς μας δέν είναι δεδομένο...

Καλά Χριστούγεννα Χρονια πολλά με υγεία πάνω από ολα και κοιτάξετε να περάσετε όσο πιο ωραία μπορείτε με την οικογένεια σας με όσους αγαπάτε, τίποτε δεν είναι δεδομένο, να ζήτε τις στιγμές είτε είστε με την μαμά σας και τον μπαμπά σας είτε με φίλους, με τον όποιονδηποτε να ζήτε και όχι μόνο τα Χριστούγεννα αλλά πάντα...αυτή είναι οι ζωή αποτελέιται από στιγμές που τις μοιραζόμαστε με τους άλλους ή και με τον εαυτό μας...

Χρονια πολλά, καλά Χριστούγεννα και όταν καθήσετε στο τραπέζι σκεφτείτε όλους αυτούς που είναι μόνοι τους, όχι έμενα, αλλά αυτούς που είναι πραγματικά μόνοι τους!!

Χρονια πολλά με υγεία,

Ραφαελα

''If it doesn't challenge you, it doesn't change you ''

Μου αρεσει πολυ αυτη η λεξη ''challenge''!!! Ισως η μονη αγγλική λέξη που μαρέσει...

Χθες είχαμε ένα σεμινάριο για τα μαστερς, μεταπτυχιακά, να μας μιλήσουν για του χρόνου και να μας λύσουν απορίες γενικά με το θέμα των μεταπτυχιακών ή ερωτήσεις για funded PhD. Όταν μια κοπέλα αγγλίδα από την τάξη μου είχε ρωτήσει την καθηγήτριά μου αν το πτυχίο της είναι αναγνωρίσμένο σε άλλα Ευρωπαικά πανεπιστήμια, της είπε πως ναι και ότι είναι καλό να πάμε σε μια άλλη χώρα να σπουδάσουμε, γιατί είναι πολύ σημαντικές οι ξένες γλώσσες...! Η καθηγήτρια της είπε ότι πολλοί ξένοι φοιτητές έρχονται στην Αγγλία να σπουδάσουν, και μάλιστα προπτυχιακές σπουδές! Και εκείνη την στιγμή λέει ''Που ειναι η Ραφαελα?'' και εγώ να μένω κάγκελο και να λέω εδώ ειμαι και τι μου λεέι νομίζετε;;

 ''Tell us your experience? Why you decided to study in the UK? Come on stand up and talk us just five minutes your experience... ''

Βλέπετε είμαι η μόνη ξένη φοιτήτρια και έπρεπε να αφησω όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες των Αγγλικών μου στην άκρη, γιατί μου δώθηκε για πρώτη φορα η ευκαιρία να μιλήσω σε όλους τους Άγγλους συμφοιτητές μου που όλο παραπονιούνται ότι είναι δύσκολα, δεν έχουν χρόνο να κάνουν τις εργασίες τους στην ώρα τους ή μάλλον ήρθε η ώρα να τους δείξω ότι είναι ντροπή γι αυτούς να αντιδρούν έτσι όταν υπάρχουν φοιτητές που έρχονται από άλλη χώρα και σπουδάζουν στα Αγγλικά για πρώτη φορά και επιτυγχάνουν καλύτερους ή και ισοδύναμους βαθμούς σαν και αυτούς, που για μένα έπρεπε να είχανε όλοι ''Α''! Ντρεπόμουνα τόσο πολύ γιατί ήμουν απροετοιμαστη, αλλά τελικά είχα μιλήσει...

Θα τα γράψω όπως ακριβώς τα είπα...

''Well, oh my god (πρέπει να το κόψω αυτο χαχα)!! It was the most important decision I have ever ever done in my life. I decided to study abroad since I failed an entry to the Aristotle University in Thessaloniki, in Greece for anyone does not know where is it. So I came in England, especially here in Derby University to study for first time in English at the age of 18 and far away from my family!! It was so difficult for me because the English language isn't my favourite language but is one of the most important languages in the world. So, you know I failed two modules in my first year because the language, my lecturers your lectures told me that I must improve my English, all the feedback I was getting back from my assignments referred to my English and all of these made me feel like what are you doing here is not for you, go back to Cyprus and study in Greek, it was the worst feeling ever, because I was trying too much and I had the same results, I am still trying, I am studying 10-15 hours per day because I want to have the same grades as you, because for you is much more easier than me to understand everything from the lecture, I mean what the lecturer is saying in the class. However, I like to challenge myself and I like to have goals in my life and the number one goal is to graduate with First degree (A) because I want to show firstly to me that YOU CAN DO IT in any language and secondly to everyone that told me YOUR ENGLISH IS POOR!! I am not talking for my teachers here, all the stαff help me so much and I am very thankful for their help and for the encourage they gave me all of these years. However, I am not going to study again in another country and starting again from zero, but trust me it was, it is the best decision I have ever done and I recommend to everyone to have this experience because you learn so much things, not only another language which is so important to know more than one language and  also it is good for your CV, but you build your personality, you know your weaknesses and try to improve them, like me I improved my English and I am still improving it. Ι am very proud for my self for the level that I am now, I have got a very good grades, almost all first (A) because I never give up and I am trying  more and more, you know nothing comes so easy, and I did not imagine this future for me when I was a child so I am sure, if you decide to go abroad for studies you will thanks yourself for this decision and I am sure again that you are gonna change 360 degrees your thinking, your opinions and your values. It is amazing experience! So, that's it ...sorry for my English :)"

So, ειναι αυτό που λέμε τα είπες και ξαλαφρωσες χαχα. Η αλήθεια είναι ότι όντως ήταν η καλύτερη επιλογή που είχα κάνει ποτέ στην ζωή μου. Αλλιώς το περιμένα, το φανταζόμουνα το μέλλον και αλλίως τα βρίσκω και είναι πολύ διαφορετικό απ ότι το φανταζόμουν, τα ανάτρεψα όλα, και αυτό είναι το ωραίο - η ανατροπή να μην ξέρεις πως θα σου βγει τελικά. Ειμαι πολύ ευτυχισμένη που δεν μετάνιωσα γι αυτή την επιλογή/απόφαση μου, γιατί τα Αγγλικά όντως ηταν ένα challenge για μένα και είναι. Πάντα πήγαινα κόντρα σε όλους και σε όλα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μωρό, έχω πείσμα και τις περισσότερες φορές είναι καλό χαρακτιριστηκό (κάποιε φορές βέβαια είμαι αγύριστο κεφάλι αλλα τελοσπάντων δεν ειναι της ωρας χαχαχα)...!!

 

Αυτό είναι ένα παράδειγμα που είχα για να σας πω να μην φοβάστε τις προκλήσεις και να ζήσετε τα όνειρά σας. Να θυμάστε πάντα ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται τόσο εύκολα...αν κάτι το θέλεις πολύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μην φοβάσαι και να αγωνίζεσαι μέχρι το τέλος. Επίσης να θυμάσαι ότι το τέλος θα έρθει πάντα έρχεται, αυτό που θυμάσαι και εκτιμάς όμως είναι το ταξίδι...τι έχεις μάθει από όλο αυτό; Για μένα ήταν το μεγαλύτερο σχολείο...δεν σπούδασα μόνο Βιολογία, έχτισα τον εαυτό μου...έμαθα να ζω μόνη μου, να μην περιμένω κανένα να με βοηθήσει όταν θέλω βοήθεια, να χειρίζομαι τα λεφτά μου και να μην ζητώ παραπάνω από τους γονείς μου και φυσικά εκτίμησα αξίες, πρώτα από όλα την οικογένεια μου είδα πόσο πολύ τους αγαπώ και ότι είναι οι μόνοι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου, οι υπόλοιποι ήταν απλώς κομπάρσοι...και είχα για πρώτη φορά σκοπούς στην ζωή μου, δεν έκανα κάτι απλώς για να το κάνω και να λέω τελείωσα ένα πτυχιο ε και;; Έχω όνειρα, οι προκήσεις πολλές και αυτό ήταν μόνο η αρχή για μένα...

 

...Η ζωή είναι μια πρόκληση και μόνο καλά έχει...μην φοβάστε να τις αντιμετοπίζετε...μόνο πιο καλοί βγαίνουμε από αυτές, γι αυτός είναι ο στόχος τους να μας αλλάξουν σαν άνθρωπο, να σκεφτόμαστε διαφορετικά με άλλη οπτική γωνιά και να μας δίνουν δύναμη και πείσμα να μην τα παρατάμε...

...γιατί ίσως η πρόκληση να είναι η ευκαρία σου να αποδείξεις ποιος είσαι και τι θέλεις από την ζωή σου...Μην φοβάσαι αντιμετώπισε την...πιο καλός θα βγεις...

επειδή... ''...we grow by challenging ourselves '' -  Fantaskey, B.

“If you are facing a new challenge or being asked to do something that you have never done before don’t be afraid to step out. You have more capability than you think you do but you will never see it unless you place a demand on yourself for more.” - Joyce Meyer

Πολλές πολλές καλημέρες φίλοι μου...

 

και να θυμάστε

 

''If it doesn't challenge you, it doesn't change you ''